Nga malet e dëshmorëve deri në luginat e flamurit ngrihet zë i kombit.
Kërçova tokë e besës,
tokë që nuk shitet,
nuk thyhet,
nuk falet.
Në çdo rrugë flamuri po valon historia flet me emra që s'harrohen.
Nga gjaku lind shpresa që s'vdes shqiptarë në zemër bes në çdo botë një betim i ri.
Nga brezat që s' njohën frikën,
bashkohuni në një ngjyrë,
një ndjell kuq e zi.
Gjaku ynë i vjetër.
Kërçova është gjak që nuk falet shqipet në zemër bes që thyhet punë.
Nga mali vjen nxë që s'dalet për atë dhe për nder e për flamur.
Kërçova është gjak që nuk falet.
Shqipet në zemër bes që thyhet unë.
Nga mali vjen zani që s'dalet për atë dhe për nder e për flamur.

Kush do të vërtetën tonë,
nuk e njeh rrënjën e kësaj toke.
Sot është dita bashkohuni vëllezër se bashkimi është arma më e fortë.
Tre emra kemi por një gjak,
tre udhë për një hap në prak.
se pala tjetër po pret ta ndaj atë që në mbesë rri si shkëmbi gjallë.
Kërçova është gjak që nuk falet shqipet në zemër veç thyhet unë.
Nga mali vjen zë që s'ndalet për atë dhe për nder e për flamur.
Kërgova është gjak që nuk falet shqipër bes që thyhet.
Nga mali vjen zë që s'dalet për atë dhe për nder e për flamur kërzova është zakë se nuk faletoj