Dhe pse emrin e kishe gëzim,
po ti jetën nuk e gëzove,
se u kthye në hidhërim,
krejt se lishtën e helmove.

Dhe pse emrin e kishe gëzim,
po ti jetën o nuk e gëzove dhe u kthye o në hidhërim kreisht o e helmove fati zi të pa qëlluar në minier tuj i punu aksidentit qoftë mallku edhe jetën ta ka
shkatërruar ah mor gëzim me të bukurin emër Ati kështu për ty e deshtë.
Shpejt tu ndal ty ajo zemër,
djalë që rrinte veç tu ij qes jo prej qefit po prej hallit.
Qysh i vogël punon minerë me jetuar me djersë të ballit.
Tritë kishte o ajo derë.
Nahidja kjo nënë e shkretë fortë të rëndë mori dënimin me shtin dhe djalin e vet Zoti i madh me i dhënë durimin Vëlla Heni çdo ditë mendon dhe pse vitet kanë kaluar,
kërkon gëzimin që i mungon shpirtin U ja ka përlu hani fjaja e qjaria motrat që e lanë me lotë siç ka thënë dhe Perëndi S'ka sij në këtë
botë që atëhere gjermë sot sa shumë kohë paskan kalue na ka malli i fortë po të këndojmë këngën o me të kujtu