Eci rruges vetem pse
se di mendja shpirti mkthehet
prap te ti
Pluhur ruges pluhur rruges ka
dhe ne shpirt.
Thahen syt dhe fytyra nuk ka me ndrit

Me kujtohet puthja jote par
sa shum ta doja at buzen pak te thar
ti e hodhe qelsin ton te art
Une kerkoja dyert si i marr.

merrma fryma nje te prekur shpirti i bardh me tha
merrma fryma nje te prekur
me pushtove at te nat

merrma frymen duart duart mbuluan trupin tim do ti marr si iqmendurr kthehu shpirti im

Kush te prek e kush te mban ne gji
me ke zgjohesh brishtash e ter ne gji

pershperimat tani kuj ja thua
pytjet e kota po nuk mundem me inat

Sa shum ndit qe ndejta bashk me ty
sa shum net ne vete i kam mbyll
ti me thoshe shpirt ate qe di por nuk jam ai qe e deshte ti

merrma fryma nje te prekur shpirti
bardh me tha
merrma fryma nje te prekur me
pushtove at te nat

merrma frymen duart duart mbuluan trupin tim do ti marr si i qmendurr ktheu shpirti im


Ky tekst u dërgua nga Donika
DËRGO