Të lutem mblidhe veten koqe kandari
Po qafen tënde pse e shtrëngon ky litari?
Mos i mallko shkronjat e këtij ditari
Mos i shkëmbe ëndrrat me floririn e një varri
Me lotë njerzish mos ujit lulet
Me krenarine e tyre mos i fshij qurret
Çarçafi me ngjyra ska aq pesh sa të diktoj
Jetën, identitetin, pozicionin tënd në loj
Gjuha e ngarkuar po ti helmon mendimet
Idealistet kan në fokus fitimet
Kur realiteti është i shpifur, fillojn ndryshimet
Operacionet, eksagjerimet, fryrje, sakatimet
Shpatullat që të mbështesin kan halle vet
Shoqnia e oportunitistëve është e vërtet
Lëkura që shkëlqen ka një kohë të limituar
Por ti harron që shpirti, nuk është emër i harruar
Refreni
Më vjen keq për ty vlla se ti se di që në këtë botë askujt si plasi
Të gjithë shtirren se gjoja u bëhet vonë, por në fund kujt i plasi?
Sot je hero por nesër del armik, për interesin tënd sna plasi
E gjithshka që ke fituar, në varr si merr dot jo, e kur të ikësh, kujt i plasi?
2.
Pse qëndron kaq serioz o njeri i pangopur?
Karrigia stë njeh, por ti gjoja je i lodhur
Nga të gjithë kto kokrra stë takon asnji kokërr
Sa oreks të madh paskan, njerzit medioker
Gjimnastika e karakterit është detyrë e figurës
Që ta njohësh veten mirë rripe cipelën e lekurës
Kalaja jote trazhgimtar një ditë do ket
E ti do jesh në mur, thjesht një portret
Mbi kokë ti sdo hije, të tërhiqesh me fije
Kërkon autonomi pa merita e pa dije
O me rrop shpije, ktu të gjithë kërkojn respekt
Më i shtrenjt materiali kur ka difekt
E nëse bota bindet, a bind dot veten?
Në errësir zhduken hijet, por mendimet mbeten
Fantazmat t'prishin gjumin, por ti i ha me buk
Qe e blen ne tiktok, s'mjafton, ska duk
3.
Ti e di që je armik i vetes, aktor i botës
Ti je zëri i popullit nga frika e gropës
Kur jeta kthehet në luftë për histori
Tregon që brenda vetes, je i vdekur o njeri
Kur zgjohesh në peshore me qellim të keq
Llogjika është e lehtë, por dhjami e ndreq
Eh si per dreq e pranon halli
Po ta pyesësh, veten të mire e quan dhe Djalli
Bukur që beson në ato gjëra që beson
Që nuk dyshon motivet por si trap vazhdon
Mbase ske faj se kështu tka nxjer fabrika
Të mburresh për gjera qe trashëgon, kuptim nuk ka
Por ti i flet ajrit se universi ska fund
Rretullohesh me gjithë tokën rreth djellit pa mund
Je pronar i përkohshëm në galaktikën "Milky Way"
Pa raket byrazer, nuk shkon dot me tej.