Χαμένος κάπου στα στενά π??ος Φιλοπάππου
Εδώ που η πόλη καταφέ??νει να μην βιάζεται
Στο κέντ??ο ά??χισε ο γ????ος του θανάτου, β??άδυ Σαββάτου
Ένας αέ??ας να τ??υπάει το κο??μί μου
Εγώ β??εγμένος πιο πολ?? απ' την καμπα??τίνα μου
Μα σε ψάχνω απεγνωσμένα στην Αθήνα μου
Από το πά??κο με έχει πά??ει το ντουμάνι
Απ' τα μπαλκόνια γιασεμί και νυχτολο??λουδα
Μια ξεκο????διστη λατέ??να ίσα που πιάνει το Τσιτσάνη
Τόσα χ??όνια κάθε β??άδυ και δε φτάνει
Κάποιος θα έλεγε πως έγινε ??ουτίνα μου
Μα σε ψάχνω απεγνωσμένα στην Αθήνα μου
Λ??κος στη ν??χτα η μοναξιά που ου??λιάζει
Απόψε μέχ??ι και ο και??ός μαζί μου τα 'βαλε
Και αφο?? η β??οχή ποτέ δεν έγινε χαλάζι, γλυκοχα??άζει
Έχουν πε??άσει μήνες που είσαι μακ??υά μου
Και έχει θολώσει η κο??κλα που είχα στη βιτ??ίνα μου
Μα σε ψάχνω απεγνωσμένα στην Αθήνα μου
Χτυπάει η καμπάνα πένθιμα του Λουμπα??διά??η
Σα να μου λέει πως και σήμε??α το χάσαμε
Έχει γυ??ίσει στη φωλιά του το φεγγά??ι και εγώ χαμπά??ι
Σ' ένα παγκάκι με τα χέ??ια μαξιλά??ι
Με έχει δεμένο το μυαλό στη γκιλοτίνα μου
Μα σε ψάχνω απεγνωσμένα στην Αθήνα μου
Λ??κος στη ν??χτα η μοναξιά που ου??λιάζει
Απόψε μέχ??ι και ο και??ός μαζί μου τα 'βαλε
Και αφο?? η β??οχή ποτέ δεν έγινε χαλάζι, γλυκοχα??άζει
Έχουν πε??άσει μήνες που είσαι μακ??υά μου
Και έχει θολώσει η κο??κλα που είχα στη βιτ??ίνα μου
Μα σε ψάχνω απεγνωσμένα στην Αθήνα μου
Μα σε ψάχνω απεγνωσμένα στην Αθήνα μου