Ai esht’ yll, ndriqon lart’,
n’bot’ shkelqen, sjell’ plot’ shpres’.

Ne shpres’ pik’llimin, at’ mund ta gjesh,
un’ vetem djelli kur lind, ne qjell,
shkelqen n’mesnat’,
nen ngjyr’ te art’, jeton’ i vetem, lotet i mban.

Jo per jet’, s’mund ta denosh,
vdekjen ndjen, s’ka frik’ te jetoj’,
lotet pik’llimin gjithnje, e largojn’,
emer ni shekull, nder shekuj i ndan’.