është pranverë ku i dalundi nuk bëjnë sytë me këqyra kush bodra moj biri lules mos ku i vi ka ra djalë e ri jon shkodër për dashni popullin tyve kujdesi gati shen punë ore kjo dhe muret po me
paska kënd kismet as me pare as
as me të pare as me të pas fjala zemrës me kujdes
jare rri unë shkodër tak shpirtin me një gjumë mallka drenicë paska shkruar mos pas ndarë çfarë me ba unazën gishtin e djela pra shpinë e parë krahët jetrit një
shtëpisë ka kënd kismet as me të par ty djalosem me kujtu sa jena për mu paska keni kismet as me tre as me të fjalë o zemrës me kujtu sa jena