Cte thuash o mik i dashur,
Ne jem fajtore vete,
qe rrime ne tryeze te mardhur
Me nje kupe rake e nje qepe.

Qe fjalet i zbrazem te gjitha,
Sic zbrazen pjatat me gjelle te varfer,
Dhe heshtim si dy uritha
Te dale mbi aren e laget.

Cte thush o mik, i ngrate,
Ne jemi fajtore te vetes
Per heshtjen e tryezes se thate
Kesaj pasqyre te jetes.

Te lene si dele te qethur me gershere
Gershere te vjeter krejt te pamprehur!
Ctund koken o mik zemrgjere?
Kjo seshte aspak per te qeshur!...