Ne ecim mbi rrugë të vështira, me duar kemi ngritur çdo shtëpi.
Nga sakrifica u bë e ardhmja, nga lotët lindi bukuria e jetës.
Në fytyrat e lodhura ka histori, në duart e thjeshta ka forcë.
Çdo brez mban barrën e tjetrit, por bashkë ngrihet më lart.
Koha kalon, por zëri mbetet, ai zë që nuk shuhet kurrë.
Nga zemra në zemër kalon një fjalë: mos u dorëzo, mos u përkul.

Në emër të jetës ngrihemi sot, në emër të lirisë thyejmë zinxhirët.
Në emër të brezave lind guximi, në emër të tokës jeton njeriu.
Në emër të paqes heshtin armët, në emër të dashurisë ndërtohen urat.
Në emër të botës, në emër të njeriut, ky zë nuk mbyllet kurrë.

Nga varret ngrihen kujtime, nga rrënojat ndërtohet një shtëpi.
Asgjë nuk humbet kot, çdo dhimbje bëhet forcë.
Në tokën e djegur mbijnë ëndrra, në qiellin e thyer hapet dritë.
Çdo brez ka barrën e vet, por së bashku jemi të pathyeshëm.

Le të bien daullet e kohës, le të ngrihen zërat e popujve.
Historia jetohet me guxim, e ardhmja ndërtohet me dashuri.

Në emër të jetës ngrihemi sot, në emër të lirisë thyejmë zinxhirët.
Në emër të brezave lind guximi, në emër të tokës jeton njeriu.
Në emër të paqes heshtin armët, në emër të dashurisë ndërtohen urat.
Në emër të botës, në emër të njeriut, ky zë nuk mbyllet kurrë.