Ende pa hyrë në dhomë, unë thellë
mungesën tënde e ndjej.
E di, nuk do të shoh, nuk do të gjej.
Ende pa prekë këtë shtrat e di,
nuk do të ketë njeri.
Lotët e mi t'i fshijë, me mua të rrijë.

[Refreni]
Fshehtësi janë ëndrrat e mia për ty,
shpresat ikën një nga një,
gjurmët u humbën.
Çmenduri është tani krejt kjo jetë,
e çmendur jam edhe unë që të prita
dhe (prap) të pres,
e mbrëmja shkrihet në mëngjes.

Çdo gjë që më kujton në ty,
m'i sjell lotët në sy.
Dhembja kurrë nuk pushon, vetmia vlon.
Kudo që unë shikoj t'shoh ty,
nuk mundem ta pranoj
se ti më k'tu nuk je,
mua më le.

[Refreni]
Fshehtësi janë ëndrrat e mia për ty,
shpresat ikën një nga një,
gjurmët u humbën.
Çmenduri është tani krejt kjo jetë,
e çmendur jam edhe unë që të prita
dhe (prap) të pres,
e mbrëmja shkrihet në mëngjes.