Nata po më pret, në rrugën tënde ndalova,
Nata po më ndjek, hapat e tu unë besova,
por te kishe zgjedhur shpejt, te kishe zgjedh atë,
Për t’mos u kthyer më,për t’mos u kthyer më.

Fati po bërtet hej, pse pak më shumë u vonova,
fati po më djeg, zemrën un nuk ta lexova,
por mëngjeset kthehen shpejt pendimin do ta gjesh,
e zemra jo nuk vlen më, se digjem për ty.

Hej Flak natës unë do ti hedh,
flak rrugës që nuk të sjell,
flak zemrës që nuk të përket dhe veten do gjesh
Hej Flak natës unë do ti hedh,
flak rrugës që nuk të sjell,
s’të sjell tek unë, jo jo nuk të pret pafund.

Fati po bërtet hej, pse pak më shumë u vonova,
fati po më djeg, zemrën un nuk ta lexova,
por mëngjeset kthehen shpejt pendimin do ta gjesh,
e zemra jo nuk vlen më, se digjem ty.


Hej Flak natës unë do ti hedh,
flak rrugës që nuk të sjell,
flak zemrës që nuk të përket dhe veten do gjesh
Hej Flak natës unë do ti hedh,
flak rrugës që nuk të sjell,
s’të sjell tek unë, jo jo nuk të pret pafund.

Nata mbaron, e s’do jem un
do mbetem një hije në hapesirën pafund,
Mbetesh në jetë, mbetesh në rrugë,
Do mbetesh ti vetëm pa askënd që të puth.