Më detyron një ditë me shi, nën një strehë të gjej rehat
Më detyron kjo fantazi, të dyshoj në ndonjë shtrat
Më detyron një fjalë e mirë, që të mirën ta kthej mbrapsht
Më detyron një biografi, që një shenjtor t’më duket kafshë

Më detyron një shishe xhin, të rrëfej fëmijërinë
Më detyron, xhelozia, të gëlltis pak dobësi
Kur gushti foli bashkë me ty për dashurinë, dhe kur të puthnin në vendin tim

Më detyron pafuqia, të gozhdohem në shpin’ time
Por kur shoh, nga gjithësia, çelen sytë në ënderrime
Ky trup i gjallë, më kërkon një vakt të ngrohtë
Më detyron ky mall i fshehtë, të besoj edhe në zot

Më detyron aroma jote t’i dorëzohem dashurisë
Gjithë kuptimi i kësaj bote sa e kapa që lëviz
Një mik besnik më detyron që pabesia t’më çudisë
Pa dritë, asgjë nuk duket pis

Nëse nuk ke vetëdije, nëse nuk ke vetëdije
Të detyron, që çdo gjë që sheh
Ti e ngatërron, me atë që je
Nëse nuk ke vetëdije, nëse nuk ke vetëdije
Të detyron, që çdo gjë që sheh, ti e ngatërron

Më detyron pasiguria të vështroj nëpër vitrina
Po dëgjoj njëmijë ide por asnjë nuk është e imja
Një mistik më detyron ta lë mendjen të kalojë
Më detyron një borxh i madh që dy prindër të takoj

Po më fton aroma e detit të nuhas diçka përtej
K’tej më th’rret dëshira jote vetëm ty të të pëlqej
Një njeri që ka sukses, më detyron ta imitoj
Të vdes dhe s’di ku të shkoj

Nëse nuk ke vetëdije, nëse nuk ke vetëdije
Të detyron që çdo gjë që sheh
Ti e ngatërron me atë që je
Nëse nuk ke vetëdije, nëse nuk ke vetëdije
Të detyron që çdo gjë që sheh ti e ngatërron