Diten qe te njoha jo nuk e kam harruar
po digjem nga malli moj sec jam perveluar
flokun tende te zi dhe syte e tu te shkruar
buzet si qershi o sa i kam deshiruar
malet edhe fushat une kam per t'i kaluar
te te puthe te gusha etjen time per te shuar
zemren edhe mendjen moj ty ti kam dhuruar
per aromen tende qe aq shume me ka munduar

Ne nje portokalle moj te njoha une ty
lulet e limonit moj te binin ne sy
rrinim ne te dy o moj ne nje portokalle
permbi kokat tona moj zogjte hidhnin valle

Ngrie koken larte moj se me dogji malli
vijne te gusha jote moj arome portokalli
mbushur gusha jote moj gjerdane e zinxhira
nga te gjitha shoqet moj ti je me e mira

Lotet ne sy i kam vetem per ty
zemra ne gji mu drodh kur erdhe ti
plote me gezim shpirti im u mbush
te mora ne krahe moj e te putha ne gush

Ngrie...

Jo moj nuk durova dhe erdha te te gjej
aromen e gushes tende perseri ta ndjej
perse valle me fshihesh moj perse nuk me del
e bukur si portokalli lulet kur i cel
u lodha duke kerkuar dite por me korr
buzet e tua te embla vajze nuk i putha dot
zemra sec mu thye dhe shpirti mu be cope
ne nje stol u ula dhe me rane dy pika lot
por ne sup ndjeva nje dore ishte shume e ngrohte
ndjeva vec aromen tende koken se kthej dot
ishte aroma jote e kuptova ishe ti
arome portokalli jeta ime perseri

Ne nje portokalle...