As nuk nxerri pemë me rrojë,
E as nuk derdhi kemikale n’supë
Kurrë nuk ja vesh kpuct unë tjetrit
Dhe n’autobus gjith ja
L lshoj vendin ma t’vjetrit
N’atë autobusin e bardhë
Që gjithmonë era e mirë i ka ardhë
Që perdet moti i kanë gju n’bërllog
Dhe kurrë më nuk e përdorin
Fjalën ‘ad hok’

Masandej, si të shkruaj unë për oqeanin
Kur unë nuk jetoj pranë tij
E as për rrugen pranë shtëpisë sime
Që duket si një vijë –
Prandaj më mire të flasim
Për autobusin e bardhë
Që gjithmonë era e mirë i ka ardhë
Që perdet moti i kanë gju n’bërllog
Dhe kurrë më nuk e përdorin
Fjalën ‘ad hok’