O çfarë ka bjeshka çfarë ka bjeshka që rë mij rret e zes O lot
shie pse janë mbledhë o miq
vlazn rrujetoni burron mal o Artur Dauta.
O emja i
ti ho katër fise pikhim krejt janë mbledhë me dhënë ngushëllim një mal fluturue kulmi të shtëpisë sa paska pushue ka nis këngën tu i ranë kue fëmijët e tij për me i pajtue me lehtësu babën e nënën o qofshnosh o more ju vëllazën ngushllën gruen tio drenicën t'i rjt zoti djemt dhe çikë kan kushtuar motrën e tij o pare fisin miq e
vllaznie o babë Unin e nënë Zenepja po qëndërte fortë si bjeshka.
Zemrë e madhe o nuk dorëzohet.
Dhimbjet rëa o veç forcohet.
Ja thënë djalit dy tre fjalë.
Ti je drita e syve tanë je me ne.
E kurrë nuk vdes.
O sa të jetë kjo tokë me njerëz,
sot jenë këto male e kodra,
sa të shtrohet buka në sofra,
mysafirem në këtë jetë.
O kot si thonë o dynjaja e shkretë si rrugtari që shpejt kalon.
Kimi është te Zoti jonë nënë e baben me lote.
Në xhenet zoti na
bashkoft o te kujtojnë dy djem dhe çika ti Dhe Arminda kanë me u b si trelisa si më të mirë që i ka malësia kanë me u b shqipe me flete.
Uon trollli qofshin o me jetë.
Luten mbrëmje dhe lutem.
O zoti babin,
çoje në xhehenet
e o vëlla i lirit e fatonit ku shkon për mjekre pika e lotit u kalon jeta o parasyshe o me kujtimet qysh janë rrite gjithka bashka kanë punue në kroje mriaka janë freskue me vëlla të vetin tash bisedoj o Artur O vëllau jonë je me ne,
me ty udhëtojmë i përjetshëm në zemrën të
O motë
miret ploti syve te pret motra me s'joka dera sikur s'është me ardhë pranvera të vijnë Arturi si përhera te kato vende ku Kamrine o bab nënë,
ku kemi pas thirre,
ku kem luajt e jeme.
Tash na le ty djem ej çike që don motra si dy sytte,
po shkon dimri e vjen pranvera.
O të pres o vëlla tek dera për bajram per me na ardhe o zot i madh,
o ty qofshim fale
o të jeta o panë ndalim herë në hidhërim herë sjell Gëzim zemrat tona i le
mle je gjithmonë e je gjithmonë me ne i gjallë o.
Hej