Ëndërrita se hapja dritaren e dhomës sime
E majat e bardha e Polinit më mirrnin sytë

Ëndërrita se takohesha me sy plot gëzim e buzëqeshje
E zemra e dyer të hapura

E pastaj një shi i duhur bij sipër nesh
E na lagëj gjithë kokën edhe sytë
Nuk dukej në ish përzier bashkë edhe ndo lot lumturie

E kisha te ana përkrahu shokë dhe miq të rinj
Por të njohur çë gjithmonë