Mes fushash, e detesh
Mes malesh e ligenesh
Mes lindjes, perëndimit
Ne gjunjë un gëndroj

I lodhur, gjakosem
Pa frymë, I rraskapitur
Mes asaj që po kuptoj

Përkrahë, kam pak burra
Qe këtë, po shikojnë
Largohen ata të trëmbur
Të bërtasin provojnë.

Por goja u mbyllet
Nga ata që drejtojnë
Bij kurvash të ndyrë
Që dheun po ma shkatërrojnë
Nën dritën e diellit
Na jedhin, na mashtroinë
Na vrasin e na presin
E na masakrojnë

E ne sikur gorra
Nga mbrapa u shkojmë
Heqim buken nga goja
Atyre t'ua cojmë

Me ne ata tallen
Ata me ne luajnë
Dhe ne e kuptojmë
Por prap I duruam.

Po cohuni ju o njerëz
Tregoni thonj e dhëmbë
Kokën t'ua këpusim
Ta shkundim
Këtë vend

Se mbreti vetë nuk briti
Nga froni I pralluar
Por populli vetë e hodhi
Liri duke kërkuar