Oh kastrat malis së madhe krenaria jonë kombëtare.
Bujor trimj tabanit kulla bardhë haxhi
selmanit shtëp e zotit dhe e mikut mehështincat v çikut në për breza djalë mbas djali si trembushka
litari tri rrallë zemër luani atë dhetor haxhi Selmani ishte koha e Austrisë e kanë var të malësisë
e atjen kurto atë kastrat ku janë lotroj.
Jetë me gjak beses e trimnisë u trashëgu prej zogjisë
e se harroj kë trim t rrallë e pat emri Orën gjallë sikur tatë kastrat pushkë mush gjithmonë e
pade i bë duli me shokë të tjerë tëë Malsi si kanë b nerë me mbrojt varret me mbrojt kullat partizan paskan dalë
burrat kur rrin bashkëbesa burrnia rrin Për krah kisha xhamia s'bardja kanë faqën Kastratit kur ja pshtoj jetën
frat zog haxhia te varri possh Bëjmi kota to bops mos të guxojnë kush me prek fratin se rjallë
kastratin oj vërtet të madhe palic.
to b as llan licit kush guxon frin me prek z haxhia nuk ka vdek
e fisi kur krejt është krenor me zogjinë burri mirë kur ka pushtet e nanon trullin e
vet fjalët e urta mend kush ka qenë e ka me qenë kush ka lë derë fisnike se lëshon ora 1000
vite k janë dj J te kësaj shtëpie janë simbol krenarie.
Trulli lasht i zogjhisë o krenaria të shqipë e