Sonte ti je vetem, qan e loti te vret,
ndihesh e harruar, dridhesh e ke frik.

Jashte eshte shume ftohte dhe floket ti lag shiu,
te vret mungesa ime, vetmija te ngriu.
Fytyre e zbet, llafin ne gji e mbane,
me lot e dhimbjes tende zemren dysh ma ndane.

Zemra ime e ndjen pushtoje, gjej pak force e perballoje,
ne dite vetmije, nate pa hall, mbylli syte e do tme kesh prane.
Jeta thjesht na ndahu , ne dy rruge krejt pa fund,
nese pak te ngushlloj fajin e marre une.

Jashte eshte shume ftohte dhe floket ti lag shiu,
te vret mungesa ime, vetmija te ngriu.
Fytyre e zbet, llafin ne gji e mbane,
me lot e dhimbjes tende zemren dysh ma ndane.

Zemra ime e ndjen pushtoje, gjej pak force e perballoje,
ne dite vetmije nate pa hall, mbylli syte e do tme kesh prane.