Del një hënë në cep t'Gërmisë
E mbyt rrezen në mes t'luginës
E nriqon një rrugë të dashurisë
që nis befas në muzg të Prishtinës

Rëndim natën përqafuar
Rrezja e hënës edhe unë
Brenda meje ngroh e shkrinë
Brenda teje gaz pa fund .

Nëpër lisa gjen dy shkronja
Gjen dy emra zemërshkruar
Ditët ikin e stinët ndërrohen
Por kujtimi për ta këtu rri zgjuar
Rëndim natën përqafuar
Rrezja e hënës edhe unë
Brenda meje ngroh e shkrin
Brenda teje gaz pa fund.

Vesa e mëngjesit ta lag cepallën
Flokun e zi ta qëndis
Ëndrrat digjen e zemrat kallen
Në luginën e dashurisë.