Kur çfletoj historinë, (historinë)
të përrzhitur fletë më fletë, (fletë më fletë)
lumenj gjaku të pafund, (të pafund)
ç'prej kur doli shqipja n'jëtë...

Nëpër shekuj kemi hecë, (kemi hecë)
pushkë n'gjoks se hoqëm kurrë, (hoqëm kurrë)
supet tona plot me plagë, (plot me plagë)
trupi çveshur kockë e l'kurë...

Dejë e kuqe porsi guri,
(?)

Ni relev si mjekërr burri,
me të thinjura e t'përgjakur,
ra mbi gurë të tokës nënë,
një grusht në dorë përplakun.

Mbeti plaku në prag të derës, (në prag të derës)
po i numron yjet e lirisë, (e lirisë)
e nga zemra e tij e madhe,
po i rrjedh gjak i djalërisë...

Katër krihe ngriten n’qiell, (ngriten n’qiell)
syri më nuk kishte lot, (s’kishte lot)
nuk i mbet lakmi asgjë, (jo asgjë)
me i pa dritën kësaj Kosove...

Bjeshkëve rreth e rrotull;
po u vjen një erë baroti...

Nëpër gurët e Pejës trime,
pikloj gjaku i Osman Vokshit,
burrë i urtë me mish e kockë,
besë e kuqe e këtij trolli...