Java i ka plot shtatë ditë,
aq djell baba i ka mëritur an lumi duke qarë lumi tallin tu ja thënë anas lumi duke q lumi tallin tu ja çë shtëpi unë i kam mbaruar rren me rreni i kam martuar burri moqë me shtatë dj djem e s'kam votër ku me ndejt e burri m që veç na djem e s'kam votën ku me ndejt por një gjë është e vërtetë si ke b ti ke me gjet se me rend është kjo jetë të vjen dita e plakesh vetë se mer të vjen dita e plotë kesh vetë jam lat natën në konak se lam babën sokak sa mijë djem më kanë dhënë uj me shëtit shtëpi në shtëpi e sa mirë djem kanë dhënë ujdi me shëtitu shtëpi në shtëpi e atë natë djem morën nga një natë babën me mbajt njer hy tjetrin del me kqyr sy se kush më merr e njeri tjetri del me ngqyrë sy se kush më merr por një gjë është e vërtetë si ke b ti ke me gjet se m rë në sh këto jetë të vjen dita e plakesh vet se mer shkru jetë Të vjen dita e plakesh vetë.
E kam shkuar babanë me rren.
As unë derin s' kam gjen.
Sa rëndë djemëve u ka ardhë.
Nga një ditë babën me pa e sa rëndë djemve u ka.
Nga një ditë babën me par.
U vjen dita sa një vjen.
Sikur baba ze shu vend qesh me grua e qesh me fëmijë sikur varri unë po rri e qesh me dru të qesh me fëmijë sikur varri u po rri.
Por një gjë është e vërtetë.
Si ke bë ti ke me gjet se me rësh kjo jetë të vjen dita e plakesh vetë se me në shkru jetë të vjen dita e plakesh vetë.