Bash n’zeman të djelmënisë
Porsa i mbusha njizet vjet
I: Koka shkrue prej Perëndisë
Me e marr rrugën për gurbet :I
N’hastahane të dovletit
Erdh heqimi o me m’pa mu’:
- Po t’kallxoj o rrezikzi
Jeta jote o ka maru’!
Mori hanë sonte po t’shof-e
Rrezet tuja tuj zbukuru’
Amanetin e asaj nane
Hallallykun o me m’ia çu’!
Dola n’bahçe prej oborrit
Me mend t’mia tu’ mendu’:
- A çohet i dekni prej vorrit
Për me ardhë e me bisedu?
Amanet shokëve ja u la:
- Mos me kjajtë mos me m’vajtu’
Dhimtë e mia me m’kujtu’
Mbi rrasë t’vorrit o me m’i shkru’!
Ju dallëndyshe që po shkoni,
Po ju jap nji porosi:
- N’sheher timin kur t’kaloni
Thu’ni ka dekë o ai djal’ i ri!
Lamtumirë o djemt e ri
Lamtumirë o fushë e male!
Tash oi mbylli sytë e mi
Se pa dekë nuk paska qare!