Ai kujtimi i vjeter,
qe ma ke dhuruar,
tani per c'do nate,
po me len te zgjuar.

Ndonse jem ndare,
zemra te don ty,
por kujtimi mbeti ,
lot i ngrir ne sy.

Ne flaken ndarjes,
po digjem dhe vuaj,
por kujtimin tend,
prore po e ruaj,

Endra seq mu fik,
lotojn syt e mi,
po kujtimin tend,
po e ruaj n'vetmi.

Loti tash me rjedh,
lehtas ne qepalle,
sepse syt e tu,
ende i kam mall.

Por ti pa penduar,
lamtumire me the,
me buzeqeshjen tende,
do t'kujtoj perhere,

Ne flaken ndarjes,
po digjem dhe vuaj,
por kujtimin tend,
prore po e ruaj,

Endra seq mu fik,
lotojn syt e mi,
po kujtimin tend,
po e ruaj n'vetmi...

Ne flaken ndarjes,
po digjem dhe vuaj,
por kujtimin tend,
prore po e ruaj,


Ky tekst u dërgua nga  loola
DËRGO