Sytë nga dera sot i mbaj e shpresoj të kthehesh ti.
U bë
kohë nuk flas me njerëz.
E kam humbur unë ndjesinë në kopshtin
tonë të vjetër.
Sa herë që era vjen të sjell
sjell.
Unë kam ngecur atë natë kur papritur
ke ti.
Në valixhe more planin qëndruam që fëmijë tek unë ti le dhe një boshllëk ma kthe,
të lutem
ma kthe.
Ti nuk erdhe
asnjëherë.
E unë prapë nuk e pranoja.
Vazhdoj endem në për shi
të kërkoj në vendet tona.
Me veten s'e pranoj
dot që mos të kthesh ti.
Por e di.
Unë
e di sa kujtime u përdhosën.
Hoq dorë nga unë dhe ti.

Zemra e ka humbur shpresën.
Asgjë më
njësoj tani në ëndrra të jetova.

E ndoshta sot është një lam të mirë.
Lamtum
mirë.
Sa shumë lutje kanë adresë nuk e di.
Ëndrra
thurë je.
Sot më ndjekin çdo qelizë,

por te këndot një boshllëk
ma kthe,
të lutem ma kthe.
Ti nuk
erdhe asnjëherë e unë prapë nuk e pranoja.

Vazhdoj ende në përshtir të kërkoj në vendet tona.

Me vete s'e pranoj dot që mos do kthehesh ti,
por e di.

Unë e di sa kujtime u përdosën.

Hoqënë dorë nga unë dhe ti.
Zemra
e ka humbur shpresën.
Asgjë më njësoj tani në ëndrra të jetova.

E ndoshta sot është një lamcum.
Lamum.

Sa kujtime uos po qëndor nga unë dhe ti.

Zemra e ka humbur shpresën.
Asgjë më njësoj tani në ëndrra
të jetova.
ndoshta sot është një lamzumi
ltumi.