Kur te pash papritur
ndjeva mall
edhe fati qe na njohu
qan
pse i tham ashtu ne me kokfortsi
me mi rte ndar
se na dukej dobelsi te thuash
me fal

sa shum kujtime me vin tani
me bejn te qesh e te qaj
si femi
nese esht edhe per ty kjo ndjejn
me thuaj
se heshtja jote do me bej
me shum te vuaj

ka shum vite qe e vuaj brenda
se u ndam papritur
per nje vogelsi
dhe nje pytje me rendon ne zemer
se per njeri-tjetrin nuk ka mbet me
sa i hudhur faji te pranohet
dhe pse e dim qe kemi ber gabim
por sa her qe zemrat te takohen
prap ne do i themi njeri tjetrit
shpirt (2x)