Thirra mamin dhe i thashë mama mama luajmë bashkë.
Ua dhe buzqeshi u ndi lëora prej vërteti.
Luaj me kataca po deshe ti hapa dollapa,
topa lufta dhe me feta,
komarica dhe me letra.
Fëmijërinë këndo,
i lirësia e kujto je buqeshja jetësi,
e mamit,
babit dhe imit.
Po mirinë luaj këndo,
je lirësia e kujdo.
Je bëqesha,
je gëzimi i mamit,
babit dhe i imi.
Thirra babin dhe i thashë babo,
baba,
luajmë bashkë.
Theu kokën dhe më tha,
"Je i sigurt mos bëj shaka.
" Unë s'di lojëra lojëra luaj vetëm prej i vërteti.
Luaj bixha kuzhineta.
Ngriva shkriva dhe me letra famërinë luaj këndo je lirësia e kujdo gjer të qesha je gëzimi i mamit,
babit dhe i imit.
Fëmijërinë këndon.
Je lirësia e kujto je qeshja,
je gëzimi,
imam babit dhe i imi.
E kështu lëra mësova.
Me mamin fëmijë u argëtova me babin fëmijë që shagëzova.
Po nuk humba,
unë fitova.
Friaj këndon je lirësia e kujdo gjeq qeshja je gëzimi i mamit babit dhe i im Faleminderit shumë Shkodra Bra.