Ti tashmë mundohesh vetëm me ngushllë.
Ti vetë me zvexu.
Veto je pas prat në për mua ti kallëz unë.
Ti me të.
Pop po ti me të e me vetin ëndër shoh.
Ditë për ditë,
po ditë për ditë zemra j ty është ngado.
Po dua me luajt se s'jam mu prej lartit ty me të ruajt fjalët jam tu i mbajt,
jo s'jam tu kajt më shpirti është tu më vuajt.
Po du me të thënë ty moj hënë te tjetri ti s'më ngon.
Krejt i kam lënë i hum n shumë rëndë veç ne dy bashkë me kenë.
Ty fytyra të kesh e shpirti të kë se të kesh ti të brend m dasmi dikush të ka shpik bash atij së ti me të mundohesh vetëm me ngushllu tih me vetëm mundohesh mu me zëvendxu preto je pas po prap me nënë për mu ti je kallzën me das unë Ti tash vetëm mundhesh vetëm me ngushllu.
Ti tash vetëm mundesh me zëvendu.
Vet je pas po prap me nënë për mu.
Ti kallëz mu unë hala dua edhe kam me desh ti.
E di që më don edhe ke me më ndesh ta prapti.
Rrugë na u ka ndë s'ja vlen me ka.
Në tjetër botë na ke meu pa k mbet dashnia im është fatin tonë me sha.
Janë kanë krejt kundër nesh edhe ty be faj s'kan pas.
Vendi i gabuar,
kohë e gabuar,
e koha s'kthehet mbas e tafshi lotin.
S'du me të pa asnjëherë unë ty tu i kap.
Mirmëngjesi botë prishëzom tash qysh mos me të sha.
Ti tash vetëm mundohesh vetëm me ngushllu.
Ti tash vetëm mundohesh mu zvendu.
Vet je pas po prap me nënë për mua.