"Kofsh mallku, gurbet"
(tekst për këngë popullore)
Ooo kofsh mallku për jetë, gurbet,
Për pak erdha, u bônë shumë vjet,
Po m’kujtohet sikur sod,
Ooo tuj m’përcjell nana me lot.
Udha e marë, baba m’ka thanë:
“Si vendlindja, kun nuk gjanë.”
Me fëmijët t’ vegjël lash gruan,
Rrugëve t’botës tuj lypë punën.
N’këtë gurbet sa shumë po vuj,
S’më nxe dielli në vend të huj.
Bona pare, xhepin plot,
Ooo çka t’vyn parja, me lot ee
Gati i baj teshat n’kufer,
N’shpi u nisa menjëherë.
Para dere kur kam mri,
Ooo e takoj një djalë të ri.
“Kur e pyta i kuj je
“Qysh, more babë, ti nuk m’njeh
Syri m’qan e zemra m’dhem,
Ooo kur e njoha... djali jem.
Ma shumë zemra mu kall flakë,
Nanë e babë, tanë ishin plakë.
Me lot qajshin grua e fmi,
aii Qka po t’vyn kjo pasuni?
Bukë e kripë, je ma rehat,
Kur e ke familjen ngat.
E vërteta s’bôhet tjetër,
Prapë u ktheva n’qerdhën e vjetër.
E vërteta s’bôhet tjetër,
Ooo prapë u ktheva n’qerdhën t’vjetër.