Jeta ndonjehere ngjan me nje perrall
Nje liber nje trillim, jemi autor edhe personazh nisoj si me nje film
ku cdo ngjarje kan je fund, cdo fund esht filim
Tani e kuptoj cdo ndjenje cdo njeri, ne bote e kan je cmim
shtrejt e blejm urrejtjen pak shesim dashuri
Ooo
Haro gjithcka , gjithcka qe faleshte.
Mendojm te jetojm sot,

Hap zemren dhe guxho me lot dhe ty te vi
Hap zemren dhe largo zhdo lot dhe zhdo zhgenjim
Te lutem perseri, ty te lutem se ti o me degjon
jep pakes dashuri parajsen ta jetojm
Ooo

Ndodh ndonjehere te ndihesh i pavlere,
nje humbes i pafat ate cast kerkon fjala nje person
qe ty te ngriten lart, dhe buzqeshjen serish ta gjesh
dhuroje per seri, per te ka nevoje cdo njeri
Hap zemren dhe guxho me lot dhe ty te vi
Hap zemren dhe largo zhdo lot dhe zhdo zhgenjim
Te lutem perseri, ty te lutem se ti o me degjon
Ooo

buzqeshje, gabime, deshira, premtime, urrejtje, zili, shpifje, lakmi
te gjitha i shikove, e jeta ti tregoj
por si te jesh i drejt kete duhet ta mesosh
Une jo sdo te ndalem, besoj se ne te bashk kete toke mund ta bejm te jet parajse

Ku esht prajsa,
sa larg parajsa
sa larg, sa larg, larg parajsa
Oooo Larg
larg
Ooo

te lutem o njeri
s’di a me ndigjon
jep pakes dashuri