Ma thuaj ti, si je tani me një fjalë
I lumtur je? Dua ta di, kam kohë pa të parë.
Nuk vuaj më! Ashtu si ti, sot tjetër je.
Dua të dëgjoj ato fjaĺë, dikur me sy i the.
Zemër malli më ka marrë, nuk mundem dhe hesht.
Nuk besoja, nuk e doja kurrë por po më vret!
Është e vështirë pa zërin tënd, pa të ndjerë kur kam nevojë
Të kam përballë 0 Zot! S'arrij ta pranoj!

Si kristal në sy të mbaj
Thyhesh lehtë ndaj unë nuk qaj
Me lejo të t'prek njëherë
Të të flas si atëherë
Premtimet që ne shkruam u grisën erë
Dashurinë e lamë mënjanë
Ndjenjës sonë kufije i dhamë
Më lejo të fundit herë
se të ndjej në të vërtetë
Jetuam bashkë të dy një tjetër jetë

E ka një fund, një perëndim, çdo histori
Pranoje ti, e ndrydhëm vet, ne k'të dashuri
Por koha rrjedh, e pas i le, qindra-mijëra fjalë
Kujtimet do të mbeten përjetësisht, ndërsa sot ky lot kristal