verse I:
qa nese shpresa per neser nuk kish egzistu //
gabim i madh o kur ti njerit provon mi besu //
zot a thu? ka dit t'mir per mu //
ku mu bazu, kur me kerkon mir s'jom tu e qu //
a thu ajo ka faj? a une jom fajtor? //
qe m'la diten ma t'mir tu e prit me lule n'dor //
jom mush men, me lshu ket ven, po s'po muj vlla //
sun po dal rrugve se ty me to s'po du met pa! //

nuk e di ku nxunen ven krejt ato premtime //
koha shkoj me ty, e un meta n'endrrime //
qa s'kisha dhon, krejta i kisha lon //
veq me pa t'lumtur niher t'vetmen temen non //
baba m'pat thon nihere fjal t'ron //
nese e hup familen, kurr mo sun e gjon //
tash ata qi i pata ngat, i kom shum ma larg //
kaniher spo du mi pa, kaniher per ta lshoj gjak //

verse II:
ma mir ish kon mos me kon hiq n'ket bot //
kur krejt ja japi vetes, po krejt osht e kot //
jom kot prej fjalve, prej marrive t'ksaj jete //
t'qifsha shoqnin qe po ngajn veq mas letre //
se un edhe ti jemi sikur dje edhe sot//
parja osht n'pytje si gjenja en mot//
moti prej shum senev n'jet dor kom hek//
s'kom mundsi as me prit mir se dikur ko me dek//

e ti qe ta dhash zemren, trupin e krejt veten//
tash pe vrej qe gabim ke, sonte veq kujtimet meten//
n'ket dhom t'jetes tem, pa kufi n'errsir//
zot ndeze ni drit per shpres qe bohet mir//
sonte shum po pi, po kaj si fmi //
ket sen e kom shkru per juve qe doni me ni //
ata pak shok qe i kom, shum thnx qe me mu jon //
deri diten kur ta gjejn tjeter kon... //