Në 14 nëntor mu kri zemra se më vdiq djali.
Kur e futa në dhe nuk e di si zemra s' ndali.
dhimbje e madhe sa një malë kur mbulon djalin me dhe fryma nal kur fytyrën më nuk ja sheh ta veshësh djalin dhëndër dhe ta nisësh për në varr të shuhet drita e syve dhe shpirti Ti digjet zjarr.
Shkrep i fortë një rrufe.
Kur i mbylle sytë e bukur,
u nxelli stërmere.
Kur më thanë jetën ke humbur,
në shtëpi u shua drita,
sepse ti si dritëndit çoje.
Vdiq nëndrat,
vdiq dhe shpresa.
Nardi ti kur u largove.

Më shoqërojnë flutrat kudo,
më qan syri dhe flas me to.
Erdhe ardit të më shikosh.
Zemrën nënës t'ja qetësosh.
30dhet buza e babait si vala që godet shkëmbin fjalët e vrasate.
Kur rënkon e sa dhëmbi shkrep i fortë një rrufe.
Kur i mbylle sytë e bukur u nxelli stërmere.
Kur më thanë jetën ke humbur,
në shtëpi u shua drita,
sepse ti si dritëndit çoje.
Vdiq nëndrat,
vdiq dhe shpresa nardi ti kur u largove.

Nar dikush më bëhet vëlla,
motër s'ka kush më thet.
Tani kush do ma pi derën?
Vall mua kush më pret.
Në çdo qoshe të shpirtit heshtja me mua po flet.
Është malli që kam për ty që çdo ditë po më tret.
M të thash kurrë me fjalë se sa shumë ty të dua,
se vdekja erdhi pa zë dhe të mori ty nga mua.
Shkrep i fortë një rrufe.
Kur i mbylle sytë e bukur,
u nxelli stërmere.
Kur më thanë jetën ke humbur,
në shtëpi u shua drita,
sepse ti si dritëndit çoje.
Vdiq nëndrat,
vdiq dhe shpresa nardi ti kur u largove.