Peter Pan Quartet
Klima E Demokracisë
Klima E Demokracisë
Teksti :: Song Lyrics
Mamaja ime e lodhur
Lante, fishinte, hekuroste
Ndërsa babai im I dehur
Mbi kolltuk pozonte dhe krekosej
Unë I fshehur nën tavolinë
Pija verën e shtëpisë
Jashtë kish nisur dhe protesta
Ishte klima e demokracisë
Mësuesja e rrjedhur
Gëlltitej, fliste dhe shpjegonte
Ndërsa drejtori i ngerhur
Kërkonte ndonjë pjeshkë që ta ndëshkonte
Unë I fshehur nën bankën e vjetër
Kërkoja daljen në botën tjetër
Ishte klima e re e një lufte
Ku demokracia po lulëzonte pa kushte
Armiku im i mposhtur
Hante, flinte dhe pastronte
Ndërsa miku im i majmur
Merrte, vidhte, abuzonte
Unë i fshehur nën mullarët e fushës
Pija rakinë e mollës në flladin e gëmushës
Aroma dehëse e lirisë plurale
Ishte klima e demokracisë banale
Askush nuk e di se ku shkojmë dhe nga vimë
Detyra e njeriut sot është mos të dojë asnjeri
Në vend të zemrës përdorim një monedhe
Dhe valutën e vendosim vetëm në
Unë pres, po pres, po pres
As vetë s’e di se çfar po pres
Me kitarën në dorë, thikën në brez
Kjo demokraci po vdes
Lideri i fryrë fliste shpejtë
Mbante ligjëratë të zhdrejtë
Ndërsa militanti i ngrirë
Dëgjonte me veshët dhe me syrin e tretë
Unë i fshehur nën shkallët e pallatit
Ndizja cigaren me barin e Lazaratit
Ishte koha e të gjithëve
Klima e demokracisë së elitave
Martiri i vrarë
Shikonte, qante dhe bërtiste
Ndërsa hajduti i vogël mblidhte
Zhvaste, zhdukte dhe grabiste
Unë i zhytur nën armët e depove
Kërkoja të drejtën e vdekur të popujve
Amerika nuk ekzistonte as në filmat e Stallones
Ishte parajsë për "Al’Kaponet"
E dashura ime e mirë
Rënkonte, dridhej dhe më shumë më donte
Ndërsa zemra e sajë e rraskapitur
Hidhej, rrihte fort dhe gulçonte
Unë I fshehur nën petkun e artistit
Shtrëngoja fort diplomën timë të gomistit
Në rrugët e Tiranës nisi prap lufta
Për një demokraci me shapka firmato dhe tuta
Askush nuk e di se ku shkojmë dhe nga vimë
Detyra e njeriut sot është mos të dojë asnjeri
Në vend të zemrës përdorim një monedhe
Dhe valutën e vendosim vetëm në
Unë pres, po pres, po pres
As vetë s’e di se çfar po pres
Me kitarën në dorë, thikën në brez
Kjo demokraci po vdes
Lante, fishinte, hekuroste
Ndërsa babai im I dehur
Mbi kolltuk pozonte dhe krekosej
Unë I fshehur nën tavolinë
Pija verën e shtëpisë
Jashtë kish nisur dhe protesta
Ishte klima e demokracisë
Mësuesja e rrjedhur
Gëlltitej, fliste dhe shpjegonte
Ndërsa drejtori i ngerhur
Kërkonte ndonjë pjeshkë që ta ndëshkonte
Unë I fshehur nën bankën e vjetër
Kërkoja daljen në botën tjetër
Ishte klima e re e një lufte
Ku demokracia po lulëzonte pa kushte
Armiku im i mposhtur
Hante, flinte dhe pastronte
Ndërsa miku im i majmur
Merrte, vidhte, abuzonte
Unë i fshehur nën mullarët e fushës
Pija rakinë e mollës në flladin e gëmushës
Aroma dehëse e lirisë plurale
Ishte klima e demokracisë banale
Askush nuk e di se ku shkojmë dhe nga vimë
Detyra e njeriut sot është mos të dojë asnjeri
Në vend të zemrës përdorim një monedhe
Dhe valutën e vendosim vetëm në
Unë pres, po pres, po pres
As vetë s’e di se çfar po pres
Me kitarën në dorë, thikën në brez
Kjo demokraci po vdes
Lideri i fryrë fliste shpejtë
Mbante ligjëratë të zhdrejtë
Ndërsa militanti i ngrirë
Dëgjonte me veshët dhe me syrin e tretë
Unë i fshehur nën shkallët e pallatit
Ndizja cigaren me barin e Lazaratit
Ishte koha e të gjithëve
Klima e demokracisë së elitave
Martiri i vrarë
Shikonte, qante dhe bërtiste
Ndërsa hajduti i vogël mblidhte
Zhvaste, zhdukte dhe grabiste
Unë i zhytur nën armët e depove
Kërkoja të drejtën e vdekur të popujve
Amerika nuk ekzistonte as në filmat e Stallones
Ishte parajsë për "Al’Kaponet"
E dashura ime e mirë
Rënkonte, dridhej dhe më shumë më donte
Ndërsa zemra e sajë e rraskapitur
Hidhej, rrihte fort dhe gulçonte
Unë I fshehur nën petkun e artistit
Shtrëngoja fort diplomën timë të gomistit
Në rrugët e Tiranës nisi prap lufta
Për një demokraci me shapka firmato dhe tuta
Askush nuk e di se ku shkojmë dhe nga vimë
Detyra e njeriut sot është mos të dojë asnjeri
Në vend të zemrës përdorim një monedhe
Dhe valutën e vendosim vetëm në
Unë pres, po pres, po pres
As vetë s’e di se çfar po pres
Me kitarën në dorë, thikën në brez
Kjo demokraci po vdes
- Publikimi: 13/10/2021
- Ora: 23:13
- Korrigjo tekstin
- Përkthe tekstin
- Dërgo akordet
- Shtoje në playlist
- Artist kryesor:
Komente 0