Laj pjatat dhe dëgjoj Bob Dylan
Vendos të bëj dicka me jetën time
Pastaj qesh me veten si idiot
Them ku po shkon bota sot
Mbaj dicka në xhep si kujtim
Një cigare e dredhur për qejfin tim
Të largohem nga hidhërimi im
Si një shtegtar në emigrim
Në njërën dorë kam vendosur penën
Dhe me dorën tjetën po shpoj venën
Dua t'i hedh mendimet në një letër
Por vetëm boja më ka mbetur
Sjell ndërmend disa fotografi të Enverit
Të harruara si stacioni i vjetër i trenit
Këndoj i lodhur këngët e skllevërve
Të lindura nga vdekja e mbretërve

Dhe qesh me vete si idiot
Them ku po shkon bota sot
Qesh me vete si idiot
Them ku po shkon bota sot

Vazhdoj të laj enët drejt jetës tjetër
Më kot e mundoj kaq shumë dhe veten
Një flamur i grisur varet nga ballkoni
Zogjtë endemik tremben nga avioni
Parku kombëtar i kthyer në lavatrice
Për paratë e mafias dhe zuskat me varice
Cdo fjalë e urtë më kujton vetminë
Edhe qendra e qytetit më kujton periferinë
Si përfundoi njeriu sot
Me brekët e grisura dhe duart mbi kokë
Mendja është si një koqe gruri
Por fjala vret si koqe plumbi
Kokaina me bananet e Trifonit
Është rritur edhe cmimi i kartonit
Unë jam si një partizan
I mbijetuar me buzëkuq dhe fustan
Si një travestit do largohem nga kjo botë
Dhe prap qesh me vete si idiot

Qesh me vete si idiot
Them ku po shkon bota sot
Qesh e qesh me vete si idiot
Them ku po shkon bota sot

Ku po shkon kjo botë