Prince Double H
Xhihadi Jem 2
Xhihadi Jem 2
Teksti :: Song Lyrics
Intro
Historia vazhdon.
Xhihadi jem – Kapitulli dyt.
Puth neneloken ne lule te ballit – perqafoj bablokun tim,
e marr rrugen per Xhihad – e kom detyr, obligim.
Plisi bardh shkelqen mi kry – shpirt e gjak i dha per ty,
E ruj nderin dhe traditen – po marr hak per shqiptari.
Vers 1:
U mshef ujku nër lesh t´kingjit – po munohet dom me ba,
Ka harru qe shqiptarija – per kso pune ni Prince e ka.
Une jam gjall, jo sum kan myt – une vi prap me jau qel syt,
Po vazhdon xhihadi jem – kjo eshte deklarata e dyt.
Ah moj shqiptari e mjera – a pe sheh qka na ka gjet,
Dje fillum me humb traditen – neser pa gjuh kem me mbet.
Po mendojn qe jem verbu – dje flamurin na e kan ndrru,
Tash po ju pengon mbulesa – po dojn motrat me naj qplu.
Jon do tipa n´shtetin ton – po lujn koqe qysh po dojn,
I kan bo dy tri dit shkoll – tash mendojn po fluturojn.
Po lshojn nene, paragrafa – kishe mi pelqy evropes,
kaniher menoj ky ven – i ka mledh krejt lopt e botes.
Jon ardh kurvat n´shtetin tem – e po sosen n´furra t´nxeta,
Po munohen me ndryshu – qka nuk munen n´shtete t´veta.
Nuk po din bishat mu ngi – mei kafshat dojn me marr krejt,
Mushne barkun mish të thiut – shpresoj plasni sa ma shpejt.
Vers 2:
Kallxom shoku professor – pse spoi kqyr dost punt e tuja?
pse pi preferon cullaket – a thu n´shpi spo ta jep gruja?
Spot pelqejn motrat e mlume – e di ma shum ki qef n´bitcha.
A vin n´shkoll femrat me msu? – apo me gjiru porniqa?
I vetmi shtet, n´kete kontinet – ku n´vij t´par nuk qendron msimi,
i vetmi shtet, ku n´provim msusi – e vet nxancen: „A po qimi?"
Ven me nis me perparu – po sharrojm kujt spi kerset,
i vetmi shtet, ku n´ta udhheqsit – hajn e pin me armiq t´vet.
Dojn me bo, po thojn kosoven – atraktiv per investor,
marun krejt tu i vjedh ndihmat – marojn villat n´diaspor.
Shqiptari mos thuj marova – se ke djem si Kamer Loshi,
qe s´t´dojn veq per interes – Si nifar bastard bukoshi.
Thojshin pidhat qonu burra – qonu se vendlindja thrret,
e harrojshin shpejt vendlindjen – tu e trash gjepin e vet.
Teper shum kurva shqipfolse – me mund temin Vill ka bo,
Shteti jem i toleron – e bon bashkpunim me to.
Vers 3:
Une sjom sjellsi i fatkeqsis – une jom Princi i shqiptaris,
Kuvendoj në oda t´burrnis – tash po vi met kurtalis.
Jam pasardhs i kaqakve – pe vazhdoj qka ja kan nis,
Kur vi bohet dimiri i madh – sikur midis sibiris.
Tri kenge zie per ni Tip – qe ma merr popllin per goj,
1 plum n´ball per ty osht shum – je tu vdek, nuk ka nevoj.
Shum tka hanger dost urrejtja – poget shum dost qe ke hjek,
30 vjet kur i ke pas – je dok, si mi pas 70.
Edhe pse ti pretendon – kishe se je evropian,
Dukjen dost e ki krejt ndryshe – gjys gabel, gjys pavijan.
Veq po shkon dost tu vjetru – po aspak spo shkon tu pjekur,
Une jam gjeneral muslim – jo asi i ushtris t´vdekur.
Boni u nisa per Tirane – ta boj dost krejt Nate me Hane,
vi kah ura me tri harqe – me ni shpull, pa shpirt met lan.
Une qendroj sikur keshtjella – t´shti me hyp n´karrik mu fur,
Per kete shqipe me dy krena – ka mu shkru kronik ne gur.
Ngo knej o kreteni plak – po ta thom ni fjal te urt,
I ke mush kogja do vite – tka ardh koha me i fshi durt.
As n´kete bot, as n´boten tjeter – ska met gjet shpriti qetsi,
O Ismail nuk je francez – emrin musliman e ki.
Sje ne pallat dost as sje ne anderr – une pe zbarazi magacinen,
Kur e kryj punen me ty – kthehna e kputi Dorutinen.
Kur vi une dost ta thej prillin – ka met shkru krejt viti mrapsht,
kto fjal ni nacion e dridhin – Dosja H u mbyll me kaq.
Vers 4:
Thum arap a terrorist – thum ndaq turk ndaq taliban,
Thum qe jom i prapambetun – po kti xhaxhit nuk i han.
Une kam zgjedh rrugen e Zotit – e ti nuk je met kerkah,
mburrem qe jom musliman – muslim elhamdulillah.
Jeta eshte me perplot sprova – gjithkush ban barren e vet,
Qka me bo, qe smuj durohna – dy syt shohin, goja flet.
Jom muslim e smuj mi dasht – njerzt qe dojn me ndal Ezanin,
Une ta qi n´goj Kastriotin – dhe krejt qe urrejn islamin. (Kastriot Myftaraj)
Ai qe thot minaret lehin – ka mu kall ne zjarr xhehnemi,
Ti ki qef me rrzu xhamia? – qka me bo qe t´mungon seni?
Kuqko nese nuk um njeh – une jom taksirati yt,
Dostit mos um prek n´profet – se ta qi neneloken n´fyt.
Korr qka mjell o dosti jem – osht ni fjal, e urt, e vjeter,
kuqkat jan tu mjell urrejtje – skan me korr ma kurgja tjeter.
Saher qe flasin per ne – kurvat jon tu nis prej veti,
E kur qohen n´kam vllaznia – dridhen kuqkat si termeti.
Kur ti sma respekton fen – pse une ty met respektu?
Sy per sy, dhom per dhom – sdi ku e kom pas lexu?
Kan probleme me fe t´vet – ju ka hup rruga n´livadh,
Nuk po munen me gjet zgjidhje – e poj gjuhen temes n´kar.
O haver Ilir Dardani – pse po mshefes mas ksaj nofkes?
Jau hongsh karin muslimanve – e maspari Rexhep Qosjes.
Me pas kan ti najfar burri – sishe mshef mas pseudonimi,
Sun po ulesh, je bo varr – poget shpesh po ta shti Gezimi.
Jo Islami so tu vdek – po perdit po shkon tu rrit,
Merre shkallen ngjitmu karit – e une t´qes per met shetit.
E di qe nuk pot pelqen – po duhet me akceptu,
neser djali i djali tend – n´Islam ka me konvertu.
E di nae keni lakmi – se jem t´lidht, rrezik per ty,
E dhajm jeten per kete fe – hiq pa rreh, qerrpik me sy.
Une flas, e tjert s´guxojn – feja vjen gjith para fames,
kush um vjen mem kritiku – une e qoj n´tre pidha t´sames.
Vers 5:
Ner kete qielle e mbi kete tokë – ski me gjet ma patriot,
dostit lej krejt propagandat – se te une dost e ki kot,
Feja e shqipes shqiptaria – n´koft ashtu diqka te pys,
N´koft ashtu pse pe man kryqin – e spe man shqiponjen ne gjyks?
Po m´thojn e ki fen arabe – qka me prit vllau prej vllaut?
A ma mir me fe arabe? – a me majt fejen e shkaut?
Kur arapi sen smka bo – sum ka vra as masakru,
unë kete fe e kom zgjedh vet – kerkush me zor sma ka pru.
Jan dy prifta tu shku rruges – pi thot njani shokut ti,
A po vjen sot dalum bashk – ta qes ni birr e ni thmi?
Saher qe e lshoj naj fjal – tsoset ymri si duhani.
Kallxom dostit pse Kosoven – spe pranon shtet Vatikani?
Me pictura t´pejgamerit – po dojn me na provoku,
Une e kom Koranin ne zemer – smun e kall as me shkatrru.
Pa moral po veprojn bishat – veq vazhdoni njerz te ngrat,
Veq kur t´kallen neser kishat – mos ja nisni me kukat.
Une qdo fjal e kom me ven – e ta thom kur nuk e pret,
E di mir, qe sju pelqen – sepse e verteta t´vret.
Gjithmon flas realitet – Fjalt e mia, erë baroti.
Jom shqiptar i bom synet – si nifar gjergj kastrioti.
E di qe kta, se ke prit – e di kete sen, se ke dit,
per kete shkak um ka fal Zoti – per me ardh me jau qel syt.
Gjithmon do ta flas t´verteten – sa tka muslim dhe xhamia,
kush ka qef dost, mi ly vot – let mi lyn tash, vot e mia.
Prej qe dul Xhihadi jem – jon bo reperat muslim,
ma kopjojn beatin dhe textin – prej bablokut marrin msim.
Dil n´gazeta bon reklam – me pun teme po bon fam,
Ska reper qe s´vjedh prej meje – qishtu osht, e gjith u kan.
Per ata, qe shkaku i kanges – tash dot vin mem kritiku:
A po dokna si najkush – qe i han kari qka po thu?
Hajde live dost, face to face – Veq ni rregull e ka bossi,
kur t´vish merre edhe motren – se kom qef me qi mas boxi.
Chorus:
Skan both, e knej shiten kopila,
vllezrit qohen ne kam, dhe shkelqejn si kandila.
Xhihadi ska mu ndalu, se osht obligim per mu,
osht ni luft qe ke humb, hala hiq pa ja fillu.
Ski shans, pra mos e lodh veten,
se kta vllezer e dojn vdekjen, ma shum se jetën.
Xhihadi ska mu ndalu, se osht obligim per mu,
osht ni luft qe ke humb, hala hiq pa ja fillu.
Historia vazhdon.
Xhihadi jem – Kapitulli dyt.
Puth neneloken ne lule te ballit – perqafoj bablokun tim,
e marr rrugen per Xhihad – e kom detyr, obligim.
Plisi bardh shkelqen mi kry – shpirt e gjak i dha per ty,
E ruj nderin dhe traditen – po marr hak per shqiptari.
Vers 1:
U mshef ujku nër lesh t´kingjit – po munohet dom me ba,
Ka harru qe shqiptarija – per kso pune ni Prince e ka.
Une jam gjall, jo sum kan myt – une vi prap me jau qel syt,
Po vazhdon xhihadi jem – kjo eshte deklarata e dyt.
Ah moj shqiptari e mjera – a pe sheh qka na ka gjet,
Dje fillum me humb traditen – neser pa gjuh kem me mbet.
Po mendojn qe jem verbu – dje flamurin na e kan ndrru,
Tash po ju pengon mbulesa – po dojn motrat me naj qplu.
Jon do tipa n´shtetin ton – po lujn koqe qysh po dojn,
I kan bo dy tri dit shkoll – tash mendojn po fluturojn.
Po lshojn nene, paragrafa – kishe mi pelqy evropes,
kaniher menoj ky ven – i ka mledh krejt lopt e botes.
Jon ardh kurvat n´shtetin tem – e po sosen n´furra t´nxeta,
Po munohen me ndryshu – qka nuk munen n´shtete t´veta.
Nuk po din bishat mu ngi – mei kafshat dojn me marr krejt,
Mushne barkun mish të thiut – shpresoj plasni sa ma shpejt.
Vers 2:
Kallxom shoku professor – pse spoi kqyr dost punt e tuja?
pse pi preferon cullaket – a thu n´shpi spo ta jep gruja?
Spot pelqejn motrat e mlume – e di ma shum ki qef n´bitcha.
A vin n´shkoll femrat me msu? – apo me gjiru porniqa?
I vetmi shtet, n´kete kontinet – ku n´vij t´par nuk qendron msimi,
i vetmi shtet, ku n´provim msusi – e vet nxancen: „A po qimi?"
Ven me nis me perparu – po sharrojm kujt spi kerset,
i vetmi shtet, ku n´ta udhheqsit – hajn e pin me armiq t´vet.
Dojn me bo, po thojn kosoven – atraktiv per investor,
marun krejt tu i vjedh ndihmat – marojn villat n´diaspor.
Shqiptari mos thuj marova – se ke djem si Kamer Loshi,
qe s´t´dojn veq per interes – Si nifar bastard bukoshi.
Thojshin pidhat qonu burra – qonu se vendlindja thrret,
e harrojshin shpejt vendlindjen – tu e trash gjepin e vet.
Teper shum kurva shqipfolse – me mund temin Vill ka bo,
Shteti jem i toleron – e bon bashkpunim me to.
Vers 3:
Une sjom sjellsi i fatkeqsis – une jom Princi i shqiptaris,
Kuvendoj në oda t´burrnis – tash po vi met kurtalis.
Jam pasardhs i kaqakve – pe vazhdoj qka ja kan nis,
Kur vi bohet dimiri i madh – sikur midis sibiris.
Tri kenge zie per ni Tip – qe ma merr popllin per goj,
1 plum n´ball per ty osht shum – je tu vdek, nuk ka nevoj.
Shum tka hanger dost urrejtja – poget shum dost qe ke hjek,
30 vjet kur i ke pas – je dok, si mi pas 70.
Edhe pse ti pretendon – kishe se je evropian,
Dukjen dost e ki krejt ndryshe – gjys gabel, gjys pavijan.
Veq po shkon dost tu vjetru – po aspak spo shkon tu pjekur,
Une jam gjeneral muslim – jo asi i ushtris t´vdekur.
Boni u nisa per Tirane – ta boj dost krejt Nate me Hane,
vi kah ura me tri harqe – me ni shpull, pa shpirt met lan.
Une qendroj sikur keshtjella – t´shti me hyp n´karrik mu fur,
Per kete shqipe me dy krena – ka mu shkru kronik ne gur.
Ngo knej o kreteni plak – po ta thom ni fjal te urt,
I ke mush kogja do vite – tka ardh koha me i fshi durt.
As n´kete bot, as n´boten tjeter – ska met gjet shpriti qetsi,
O Ismail nuk je francez – emrin musliman e ki.
Sje ne pallat dost as sje ne anderr – une pe zbarazi magacinen,
Kur e kryj punen me ty – kthehna e kputi Dorutinen.
Kur vi une dost ta thej prillin – ka met shkru krejt viti mrapsht,
kto fjal ni nacion e dridhin – Dosja H u mbyll me kaq.
Vers 4:
Thum arap a terrorist – thum ndaq turk ndaq taliban,
Thum qe jom i prapambetun – po kti xhaxhit nuk i han.
Une kam zgjedh rrugen e Zotit – e ti nuk je met kerkah,
mburrem qe jom musliman – muslim elhamdulillah.
Jeta eshte me perplot sprova – gjithkush ban barren e vet,
Qka me bo, qe smuj durohna – dy syt shohin, goja flet.
Jom muslim e smuj mi dasht – njerzt qe dojn me ndal Ezanin,
Une ta qi n´goj Kastriotin – dhe krejt qe urrejn islamin. (Kastriot Myftaraj)
Ai qe thot minaret lehin – ka mu kall ne zjarr xhehnemi,
Ti ki qef me rrzu xhamia? – qka me bo qe t´mungon seni?
Kuqko nese nuk um njeh – une jom taksirati yt,
Dostit mos um prek n´profet – se ta qi neneloken n´fyt.
Korr qka mjell o dosti jem – osht ni fjal, e urt, e vjeter,
kuqkat jan tu mjell urrejtje – skan me korr ma kurgja tjeter.
Saher qe flasin per ne – kurvat jon tu nis prej veti,
E kur qohen n´kam vllaznia – dridhen kuqkat si termeti.
Kur ti sma respekton fen – pse une ty met respektu?
Sy per sy, dhom per dhom – sdi ku e kom pas lexu?
Kan probleme me fe t´vet – ju ka hup rruga n´livadh,
Nuk po munen me gjet zgjidhje – e poj gjuhen temes n´kar.
O haver Ilir Dardani – pse po mshefes mas ksaj nofkes?
Jau hongsh karin muslimanve – e maspari Rexhep Qosjes.
Me pas kan ti najfar burri – sishe mshef mas pseudonimi,
Sun po ulesh, je bo varr – poget shpesh po ta shti Gezimi.
Jo Islami so tu vdek – po perdit po shkon tu rrit,
Merre shkallen ngjitmu karit – e une t´qes per met shetit.
E di qe nuk pot pelqen – po duhet me akceptu,
neser djali i djali tend – n´Islam ka me konvertu.
E di nae keni lakmi – se jem t´lidht, rrezik per ty,
E dhajm jeten per kete fe – hiq pa rreh, qerrpik me sy.
Une flas, e tjert s´guxojn – feja vjen gjith para fames,
kush um vjen mem kritiku – une e qoj n´tre pidha t´sames.
Vers 5:
Ner kete qielle e mbi kete tokë – ski me gjet ma patriot,
dostit lej krejt propagandat – se te une dost e ki kot,
Feja e shqipes shqiptaria – n´koft ashtu diqka te pys,
N´koft ashtu pse pe man kryqin – e spe man shqiponjen ne gjyks?
Po m´thojn e ki fen arabe – qka me prit vllau prej vllaut?
A ma mir me fe arabe? – a me majt fejen e shkaut?
Kur arapi sen smka bo – sum ka vra as masakru,
unë kete fe e kom zgjedh vet – kerkush me zor sma ka pru.
Jan dy prifta tu shku rruges – pi thot njani shokut ti,
A po vjen sot dalum bashk – ta qes ni birr e ni thmi?
Saher qe e lshoj naj fjal – tsoset ymri si duhani.
Kallxom dostit pse Kosoven – spe pranon shtet Vatikani?
Me pictura t´pejgamerit – po dojn me na provoku,
Une e kom Koranin ne zemer – smun e kall as me shkatrru.
Pa moral po veprojn bishat – veq vazhdoni njerz te ngrat,
Veq kur t´kallen neser kishat – mos ja nisni me kukat.
Une qdo fjal e kom me ven – e ta thom kur nuk e pret,
E di mir, qe sju pelqen – sepse e verteta t´vret.
Gjithmon flas realitet – Fjalt e mia, erë baroti.
Jom shqiptar i bom synet – si nifar gjergj kastrioti.
E di qe kta, se ke prit – e di kete sen, se ke dit,
per kete shkak um ka fal Zoti – per me ardh me jau qel syt.
Gjithmon do ta flas t´verteten – sa tka muslim dhe xhamia,
kush ka qef dost, mi ly vot – let mi lyn tash, vot e mia.
Prej qe dul Xhihadi jem – jon bo reperat muslim,
ma kopjojn beatin dhe textin – prej bablokut marrin msim.
Dil n´gazeta bon reklam – me pun teme po bon fam,
Ska reper qe s´vjedh prej meje – qishtu osht, e gjith u kan.
Per ata, qe shkaku i kanges – tash dot vin mem kritiku:
A po dokna si najkush – qe i han kari qka po thu?
Hajde live dost, face to face – Veq ni rregull e ka bossi,
kur t´vish merre edhe motren – se kom qef me qi mas boxi.
Chorus:
Skan both, e knej shiten kopila,
vllezrit qohen ne kam, dhe shkelqejn si kandila.
Xhihadi ska mu ndalu, se osht obligim per mu,
osht ni luft qe ke humb, hala hiq pa ja fillu.
Ski shans, pra mos e lodh veten,
se kta vllezer e dojn vdekjen, ma shum se jetën.
Xhihadi ska mu ndalu, se osht obligim per mu,
osht ni luft qe ke humb, hala hiq pa ja fillu.
DËRGOI:
- Publikimi: 15/09/2010
- Ora: 21:10
- Korrigjo tekstin
- Përkthe tekstin
- Dërgo akordet
- Shtoje në playlist
- Këngëtar:
Komente 1