Udhëtimin nisëm bashkë
sot deti na fton
ndër shina treni shpejt vrapon .

Dritaresh dielli bien
verën lajmëron
në këtë të djelë na uron .

Ja , ja diku mes pemve
tej , tej deti u shfaq
por ulur përballë meje dikë pashë
dhe shtanga krejt për një çast

Vështrimi yt tani
diçka lehtë më thotë
unë sytë prej teje si heq dot
Diku bashkë jemi parë
sytë jo nuk gabojnë
po pse dot nuk e kuptojnë ?

Ja , ja afron stacioni
ah , sikur të zgjasë dhe pak
por ne të dy t‘hutuar dot nuk gjenim
ku në ç‘tjetër vend jemi parë

Pas pak treni do t‘ndalojë
në ç‘stacion treni do të ndalojë .
pas pak treni do të ndalojë
vallë ku do t‘zbresësh ti ?
Pas pak treni do t‘ndalojë