Kur jet na vendit e na plak vet don me i thënë krenarinë që sot ti poem më si ti Mu ka me të lënë a qysh kena me jetue këtë Prishtinën tonë e mbush shumë me kujtim çdo rrugë që shoh jam që kanë tri plot dashni pare pak dy tre po më ke pa keq e më Ke po mirë më ke falë gjithçka.
Jem kontri plot dashni.
Oh kjo jetë hiç s di qysh na i vjedhi ëndrën e na mor gjithçka.
Sonte nota o shumë e ngatë forcore kam me shty e me b gjumi rastësisht mue me marrë s'kisha dashur me i çel këto sy ah qysh kena me jetue këtë Prishtinën E bë shumë me kujtime çdo rrugë që shoh jam që kanë tri plot dashni pare pak dy tre po më ke pa keq e më ke pa mirë më ke falë gjithçka jam kontri plot dashni oh kjo jetë hiç s'e di qysh na i vjedhi ëndërrën Na mor gjithçka kur jeat në vendit e në plakës ç do me i thëë