Buzë detit tu i shetit,
dielli kish praruar bukuria e Stambollit me ndjer më kishuar.
Valët e di si një këngë na bënte të lumtur.
E në çast me ik filli rrugën kisha humbur.
E në çast me iku filli rrugën kisha humbur.

Si t'ja bëj,
si t'ja bëj.
Rrugën e harrova.
E fillova me z pyes kush është nga Kosova.
Njerëz shkanë me syt e ti si val e zbutur.
Mu afruar shqip më thanaut e bukur.
Mu afruar shqip më thanaut e bukur.

Unë jam nga Stambolli,
e ti nga Kosova.
Ti harrove rrugën e unë gjuhën s'e harrova.
Shqipë flet m zemra e shqip dashuroj.
Të dy jem shqiptarë porr me pat të ndarë.
Të dy jem shqiptarë por me patë ndarë.

Guzë detit tuj shit hëna kish ndriçuar.
Me një djalë nga Stambolli mendjam i shpuar.
Natë sin valti unë isha thelluar.
Dashuria shikim të parë më kishte përbluar.
Dashuria shikim të parë më kishte përvluar.

Si t'ja bëj o,
si t'ja bëj.
Vetë e qortova.
Or ai me pa në sy,
vetë e harrova.
Do të pres që të njoh aq sa do me të prit.
Po u bëre nusja ime shqip do të flasin fëmijët.
Po u bëre nusja ime shqip do të flasin fëmijët.

Unë jam nga Kosova e ti nga Stambolli.
Shpirti yt i pastër,
dashuri mah molli.
Shqip më flet m zemra e shqip dashuroj.
Të dy jemi shqiptarë,
por me fat të mbarë.
Të dy jem shqiptarë,
por me fat të mbarë.