Sa mas dore më ke lanë, si nuk ke mëshirë?
Moj e bukura si hanë, ndrit si xhevahir
I: Trandafilin moj kur ta dhash, ta lash për kujtim
Masandej ma nuk të pashë, xhan o shpirt-i im. :I
Si s’të erdh moj keq për mu, se jam djal i ri?
O, s’të vjen keq moj për fëmijë, do t’rritet jetim.
Tradhëtinë e paske për fis, paç vehten në qafë
E s’do t’mendoj ma hiç për ty dhe s’do t’kem gjynah.
Midis lulesh moj ty të zgjodha, besova n’dashni.
O shpirtin tim e mundova, humba gjithë rininë.
Mos kujto pra se ti s’do të zbardhesh, thinjat kan’ me t’dalë
E sot për hatrin e gru’s sime, unë me lot po qaj.
Sa mas dore moj më ke lanë, si nuk ke mëshirë?
Moj e bukur-a si hanë, ndritë si xhevahir.
Deri kur moj do të pres, që të shof me sy?
E ndoshta kot unë po pres, s’kam me t’pa me sy