N’at’ fushë t’mejdanit,
shkon e vjen dynjaja,
sielle kryet prej xhami,
digjet fukaraja.

Mori shtatselvije,
shiqo në qitabe,
fol’ me goj’ Nurije,
se ke shum’ sevapa.

Ç’ka të thotë jot amë,
ditë edhe për ditë,
me dall-fes mbë njan’,
në daç me xan’ ashik.

Pa ndigjo, lum miku,
fol’ e mos ban naze,
ndigjo çka thotë ashiku,
t’qes kangën me saze.

Mori buzë sheqere,
të jam ba ashik,
due me dalë sefere,
me mbetun shehit.

Fesin në njenë anë,
takijen mëndashit,
ta ka qepë Hysejni,
pos’ gishtat ju thajshin.