Nëna ime o moj shqipni,
moj nëna loke,
sa tulmat erdhi gjak për ty,
sa vuajtje ti kalove dje prej fëmijë mia mungonte nëpër rrugët e kurbetit kanë harruar për njëri-tjetrin.
E çyuj vetë shqiptar e kam për nder.
Jena një vëllazni musliman e krishterë.
Bota xhelozon se nuk përkulnjëherë shkruajen histori se nuk dorëzohem sa të kem jetë duam troj tona nga Uqini e Kosova.
Shqiptarët e Maqedonisë na krejt i dujna.
Nuk harroj për qmurinë se e mbajke zemra.
Sa shqipe kanë luftuar për ty tu der gjak si venom anës detit i palarë pranë sofrës si pa ngrënë na bashkon tradita gjuha gjithë shqiptarët në anës detit i pa lartë pran sofrës si pa ngrënë na bashk tradradita gjuat gjithë shqiptarët tan aman o moj shqipni moj nëna loke sa trimat erdhin gjak për ty sa vuajtje ti kalove djep fëmijës fëmija mungonte nëpër rrugët e kurbetit kanë harru Ru për njëri-tjetrin.
O moj shqip moj nëna loke.
Sa trydhin gjak për ty,
sa vujtje ti kalove djep fëmijës mia mungonte nëpër rrugët e kurbetit kanë harruar për njëri-tjetrin.
500 vjet me turku në luftë boll ka muujt.
Po s'na ka mposht krye ngritje kundra serbit.
Më në fund u gjet liri në Kosovë e rreth me tradar kishe djem si qesh Kastri joti armiku ti boll.
Po dhe sa duhet me vuajt ku populli hyni në diktaturë,
erdhi prag demokracia po tjetin prapë detyrë.
Vetmja rrugë përmbi jetesë shqiptari mori gurbetin e pasojat 97 dramatizuan krejt miletin.
Do u nisem për Itali,
do në Angli e në Gjermani do në Holland,
do në Belgjikë do kam vite në Amerikë.
Do janë në Francë,
doja në Spanjë.
Kema shqipen Suedi,
gjithë me tëin origjinë dhe flamurin kuq e zi.
O moj shqipni,
moj nëna loke,
sa trimat erdhin gjak për ty,
sa vuajtje ti kalove djepës fëmija mungonte nëpër rrugët e kurbetit kanë harruar për njëri-tjetrin.
Moj shqipni,
moj nëna loke,
sa trydin gjak për ty,
sa vuajtje ti kalove dje prej fëmijës fëmija mungonte.
nëpër rrugët ebbeit kanë harruar për njëri-tjetrin.