Hesht shtepia vetem rri,
por si zogj ju fluturoni.
si pellumba, ju femi;
kurre folene mos e harroni!

E boshatisur ndodhet sot,
rruge e jetes u largoi.
Cdo skaj mbush kujtime plot,
kjo fole qe u bekoi!

Shkuarje ardhje jete e shkrete,
plot me ndarje dhe takime.
N'fluturofshi dhe mbi rete,
prape fole mbet zemra ime.

Krahet qe sot fluturoni,
kjo fole ua dhuroi.
Kah te bridhni kah te shkoni,
kurre folene mos e harroni!

Se shtegetaret kur largohen,
fluturimin s'e bejne kot!
Fole t'reja do ndertohen,
Tri fole do mbushen plot!

Krahehapur ne u presim,
paci t'lumtur jeten e re!
Sa te rrojme dhe t’ vdesim,
zemra jone do te mbetet fole!