Linde ti për të qenë i lirë shqiptar.
por jeta s’ish për ty një dhuratë,
se mbi tokë kish gurë e pak bar…
Jo, s’mund t’ë jetoje ti pa liri,
liria, kënga e parë.

Lumenjt kurr s’lodhen duke rendur në det.
as ti s’u ndale jo drejt lirisë,
drejt këngës qe ndes si rrufetë…
ja tek rri, o bir i trimerise
me ballin gjer tek retë!

Ref.
Në shekuj ec mes krismave,
mes breshëris së plumbave,
I lidhur fort me tokën dhe me ëndrrën,
më të bukur më te bardhë,
përmbi truallin tënd e mbështete kokën,
në çdo gëzim e shqot, o shqiptar!

Dhe tani afroma pak ballin shqiptar.
ja, koha la këtu në çdo brazdë,
shumë gjurmë, eh ç’gjurmë të arta janë…
po pranverën ke ti sot në sy
dyfekë lidhur me gjalmë!

Lumenjt’ kurrë s’lodhen duke rendur në det.
as ti s’u ndale jo drejt lirisë,
drejt këngës që ndes si rrufetë…
ja tek rri, o bir i trimerise
me ballin gjer tek retë!

Ref.
Në shekuj ec mes krismave,
mes breshëris së plumbave,
I lidhur fort me tokën dhe me ëndrrën,
më të bukur më te bardhë,
përmbi truallin tënd e mbështete kokën,
në çdo gëzim e shqot, o shqiptar!
Drejt kenges qe ndezi rrufete…