Rrugëtimi i tyre fillon në vitin 1981 me pjesëmarrjen në Festivalin e II-të të Këngës Arbëreshe në seksionin “Këngë tradicionale” me një ripërpunim të disa vargjeve të quajtura "Dashurie dhe Përçmimi" me titullin "Ka kjo gjitoni" (Në këtë lagje), ku fituan vendin e IV-të. Grupi atëherë përbëhej nga Francesco Scaravaglione, Franco Gullo dhe Ferdinando Gullo, të gjithë nga Spixana (Spezzano Albanese) dhe emri i grupit të atëhershëm ishte R.A.M.E.T., që ndërsa në gjuhën arbëreshe do të thotë në mënyrë të këndshme (Kutiza), inicialet përfaqësojnë Rielaborazioni Antiche Moderne e Tradizionali (Ripërpunime të Vjetra, Moderne dhe Tradicionale), që ishte pikërisht qëllimi i grupit. Pjesëmarrja në festival që atëherë do të jetë e vazhdueshme, megjithëse grupi nuk arrin asnjë vend domethënës në edicionet e ndryshme të tij gjatë asaj periudhe. Që atëherë ekzistonte dëshira e autorit dhe këngëtarit të grupit për të gjetur një stil muzikor që të përshtatej mirë me paraqitjen e një realiteti muzikor, instrumentet e të cilit ishin ekskluzivisht zërat.
Në vitin 1986 në skenën e këngës hyjnë dy vëllezërit e tjerë, Cosimo dhe Damiano, me pjesëmarrjen e tyre në festivalin e të njëjtit vit dhe me këngën "Suvala" (Valët) fitojnë çmimin si talentet e rinj më të mirë. Grupi bashkohet, nga tre anëtarë bëhet me pesë; në ato vite daton pjesëmarrja në manifestime të shumta këngore dhe me kalimin e kohës grupi përpunon karakteristikat e veta muzikore, të cilat me ardhjen e dy vëllezërve, falë sidomos shprehjes instrumentale, këngës polifonike me tre zëra dhe studimit të pandërprerë muzikor të autorit, që duket se dëshiron të bashkojë zhanre të ndryshme muzikore në një të vetëm, të ri dhe origjinal, përsosen derisa bëhen pothuajse një shenjë dalluese nga grupet e tjera.
Kështu arrihet në vitin 1994, në mbrëmjen finale të festivalit të këngës Arbëreshe, grupi fiton, me këngën "Një serenat për tij" (Një serenatë për ty) vendin e I-rë dhe me këngën "Kur të pasha e para her" (Kur të pashë herën e parë) vendin e III-të.
Me "Një serenat për tij" po në të njëjtin vit Cosimo dhe Damiano (Francesco, për arsye pune është larg vendit dhe nuk mund të shkojë) marrin pjesë në Festivali i 33-të i Këngës në Tiranë ku kanë një sukses të mirë duke arritur në vendin e 9-të.
Që atëherë duket se në një moment grupi ka gjetur një rrugë krejtësisht në zbritje; ata fitojnë Festivalin e Këngës Arbëreshe sërish:
në vitin 1995 me "Shtire një viershë" (Këndo një vjershë)
në vitin 1996 me "Eksod" (Eksodi)
në vitin 1997 me "Ave Maria" (Ave Maria)
dhe sërish në vitin 1999 me "Pse ike kështu" (Pse u largove kështu) vendin e II-të
në vitin 2000 me "Tamburet e shiut" (Tamburet e shiut) çmimin e kritikës
në vitin 2003 vendin e dytë me "Çe do thash ilzrat shkelqien" (Për gjithçka që thashë shkëlqyen yjet) kënduar nga Emiliana Oriolo
në vitin 2004 vendin e tretë me "Jeta çë sot ju ndrua" (Jeta që sot ndryshoi)
dhe në vitin 2005 me "Dua të rronj" (Dua të jetoj) kënduar nga Emiliana Oriolo kthehen në podium me vendin e parë (Autorë të tekstit, muzikës dhe orkestrimit)
dhe me "Karol" (dedikuar Karol Wojtyla) vendin e dytë.
Këngë të tjera në podiumin e festivalit të këngës arbëreshe si Autorë të teksteve dhe muzikës, kujtojmë:
në vitin 2007 vendin e parë me "Kur nget nje krijatur" (Kur prek një fëmijë) interpretuar nga Claudio La Regina
dhe vendin e tretë me "Neng mund pensarinj" (Nuk mund ta mendoj) kënduar nga Maria Antonietta Marcovicchio.
Në vitin 2008 vendin e 2-të me "Nje mot i vjeter" (Një kohë e vjetër) kënduar nga Maria Antonietta Marcovicchio
dhe vendin e tretë dhe çmimin e kritikës me "Vjersh" (Varg apo Këngë polifonike) kënduar nga autorët.
Në vitin 2009 vendin e parë me "Ka nje dritsore" (Nga një dritare) kënduar nga Emiliana Oriolo
dhe vendin e tretë si dhe çmimin e kritikës me "Nje gjuh çe biret" (Një gjuhë që humbet) kënduar nga autorët.
Në vitin 2010 vendin e dytë me "Nje jet arberesh" (Një botë arbëreshe) kënduar nga Letizia dhe Carolina Aita.
Në vitin 2012 vendin e tretë me "Mbaj mend dje" (Kujtime të djeshme) kënduar nga Maria Antonietta Marcovicchio.
Në vitin 2013 vendin e dytë me "E vinj e te gjenj" (Dhe vij të të gjej) kënduar nga Emiliana Oriolo.
Në vitin 2014 fitojmë gjithçka. Vendi i parë me ne interpretuesit e "E shkoj njeter dit" (Kaloi një ditë tjetër), vendi i dytë me "Jan ca her..." (Ka disa herë...) kënduar nga Letizia dhe Carolina Aita, vendi i tretë me "Era arberesh" (Esenca arbëreshe) kënduar nga Maria Antonietta Marcovicchio, si dhe çmimin e kritikës po për motrat Letizia dhe Carolina Aita.
Në vitin 2015 sërish vendi i parë me "E nani sosen" (Tani mjaft) kënduar nga Anna Carmela Pomillo dhe çmimi i Kritikës për "Mema Thirrezja" (Nënë Tereza) interpretuar nga ne.
Në vitin 2016 vendi i dytë me "Aylan" (Aylan) kënduar nga Maria Cristina Imbrogno dhe vendi i tretë me "Doja te prirsha te katundi ime" (Doja të kthehesha në fshatin tim) interpretuar nga autorët.
Në vitin 2017 vendi i parë me "Te kjo nat qet" (Në këtë natë të qetë) kënduar nga Maria Cristina Imbrogno.
Marrin pjesë dhe fitojnë disa herë, si autorë të teksteve dhe muzikës, në festivalin e këngëtarëve të vegjël të mbajtur në Plataci.
Në vitin 2009 me "Ave Maria" kënduar nga Claudio La Regina kthehen si autorë në Festivalin e 48-të të Këngës.
Në vitin 2011 me "Kue te pasha" kënduar nga Claudio La Regina kthehen si autorë sërish në Festivalin e 50-të të Këngës.
Në vitin 2025 janë të ftuar në manifestimin muzikor Këngët e shekullit të RTV Klan për të prezantuar, pas 33 vitesh, "Një serenat për tij". Në të njëjtin manifestim, të shoqëruar nga Luigi Avolio dhe Francesco Ferraro, prezantojnë së bashku një pjesë me titullin "Zamiro".
Në vitin 1999 Cosimo dhe Damiano marrin pjesë, së bashku me grupe të tjera, në argëtimin muzikor në dasmën e Anna Oxa-s me sipërmarrësin shqiptar Behgjet Pacolli.
Francesco merr pjesë edhe në konkurse poezie:
Në Kieri (Chieri) fiton 2 herë radhazi konkursin "Çmimi Princi Gjergj Kastrioti Skënderbeu".
Në vitin 2015 merr pjesë në Konkursin Kombëtar "Shpëto gjuhën tënde lokale" ku fiton vendin e parë në seksionin Muzikë me këngën e kënduar nga Claudio La Regina "Thuajme"
dhe është në mesin e 10 të klasifikuarve të parë në seksionin e poezisë së pabotuar me "Gjuha ime".
Duke vendosur një rekord fitoresh dhe pjesëmarrjesh vështirësisht të barazueshëm, që tregon rrugën e duhur muzikore të ndërmarrë dhe natyrisht të marrë tashmë prej vitesh si model nga grupe të tjera. Këngët e Vëllezërve Scaravaglione të kënduara nga këngëtarë të tjerë, siç u përmend më lart, kanë fituar sërish disa vende të para në manifestime të tjera këngore.
Aktualisht grupi përbëhet nga Francesco që përfaqëson kompozitorin e muzikës, teksteve dhe zërin, i ndihmuar nga Cosimo në tekste dhe aranzhime, zëri si primar ashtu edhe i dytë, kitaristi i grupit, në të vërtetë luan çdo instrument me tela përveç harkorëve, perkusionist kryesor si dhe baterist, jep kontribut të shkëlqyer edhe si inxhinier zëri; dhe Damiano, gjeni instrumental i grupit, këndon në zërin e parë, të dytë dhe të tretë në mënyrë të padallueshme. Aranzhues, ndihmon në muzikë. Luan tastierë, piano, fizarmonikë, organo, disa instrumente me frymë, perkusion dhe bateri. Si Cosimo ashtu edhe Damiano jetojnë dhe punojnë në Spixana (Spezzano Albanese) (Cosenza'), ndërsa Francesco jeton dhe punon në San Miniato (Pisa ). Atyre në vitet e fundit u është bashkuar si menaxher artistik Luigi Avolio, mik i vjetër, i cili bashkëpunon, promovon dhe natyrisht shoqëron grupin në shfaqjet e ndryshme. Brenda grupit dhe me grupin rrotullohen edhe disa artistë të shkëlqyer lokalë të cilët ndihmojnë grupin në mbrëmjet e ndryshme këngore për të pasuruar një shfaqje plot nuanca muzikore. Ndër këta kujtojmë shkurtimisht Claudio La Regina, Emiliana Oriolo, Maria Antonietta Marcovicchio, Francesco Ferraro, Letizia dhe Carolina Aita.

---

• ✦ {{ evt.section_title }}

  {{ evt.subtitle_feed }}

  {{ evt.title_feed }}

  ✦ {{ stb }}

  ---

  📆  {{ evt.fancy_date }}