Kisha kohë që e kisha mendue, sot,
due m’u kthy n’shpi me shkue
Veten time,
At’ që lashë gjithmonë atje nuk kam harrue,
due m’e e gjet prap’, m’iu bashkue

Renda renda renda…tuj g’zue,
Nuk e di ku m’rrita
E pashë di’llin
ishte i vetmi që s’kishte ndryshue
M’u mbushën syt’ n’drita…

Fjalt’ harruar kam si kangën e parë, atë që kndojsha fmi
Fjalt’ harru kam si rrugën e parë, atë që m’çonte n’shpi

« Erdhi dita, erdhi dita »
Qè, ashtu siç pata andrru
ma s’fundmi m’rrijta po’ t’tana kishin ndryshue
A jam unë a asht vendi
T’tanve i pveta me m’kallxu, asnjeni s’diti me m’tregu.
Renda renda renda një natë t’tanë, der sa m’u shfaq vedi,
At’ që n’shpi kisha lanë

Ai u drue,
me i fol unë deshta,
ai nuk m’njofti
e unë u heshta…

Marrì marrì
Due me gjet edhe unë nji shpi
Veç rrugën kam hup
Kam hup krejt tani

Fjalt harruar kam si valixhe t’randa po peshojnë k’to rrajë
Fjalt harruar kam unë me kryet prej dillit ecin kam’t nuk b’zajnë

Erdhi dita, ecin kam’t nuk b’zajnë
Erdhi dita, e me gjet një shpi
Erdhi dita, e me l’shu kto rrajë
Erdhi dita, e me l’shu kto rrajë …