Në gjunjë e përkulur,
Me mendje dhe shpirt të shkulur,
Pas teje e marrosur zvarritem
Në një humnerë,   ku ndjenjat  më vriten
Të drejtohem ty që shkatërrove gjithçka
Nën muzgun e mbrëmjes, aty ku humbi dhe dita
Pse crrënjose timin perëndim?
Si diell i përdhosur humbi dhe i imi vezullim

Kaq shumë të pëlqen të mëkatosh?
Ti hir i djallit, lumturinë të ma largosh...