Nuk po ec, nuk po ec,
Prap i hupa krejt çka pata,
Diçka n’zemer o ka mtherr,
E largova kon’ e dashta,

Gjithe posht kryt tu e mbajt,
Kurr nuk mrriva me pa qiellin,
Qe sa n’anderr nuk m’ke ardh e nuk t’kam pa e nuk po ec…

Nuk po ec, nuk po ec,
Prap i hupa krejt çka pata,
Kerkush deren nuk ma çel,
E largova kon’ e dashta,

Dhimbja e nanes tem m’ndjek,
Si kur rri e sem’ largohet,
A ka me dal najher edhe per mu verë se nuk po ec,

Kjo shpi sem’duket shpia jem,
Gjith prej saj jam mundu me ik,
Nuk po ece nuk ka dit,
Qe s’jam çu e s’jam merzit,

Qysh me ta dhan mbiemrin tem,
Kur n’emer tem nuk kom kurgja,
Sa ma shum po m’don ti une veten jo e nuk po ec,

Nuk po ec, nuk po ec,
Prap i hupa krejt cka pata,
Kurr pergjigjen se kom gjet,
Pse e largova kon’ e dashta,

Nuk po ec, nuk po ec,
Jetes tem po i merr vjeshte,
A thu neser edhe per dikend si un fati buzeqesh,

Po du mu kthy kur u kon’ mir,
E te dera nana me m’prit,
E tu lujt une me hup e mos me dit e mos me u rrit,

Nuk po ec, nuk po ec,
Prap i hupa krejt çka pata,
Diçka n’zemer o ka mtherr,
E largova kon’ e dashta,

E largova kon’ e dashta…