pyeste Abria ku e kam fëmij s' pyeti borën Se pyeti shiun ku na treti trimi pa ld pa zhur iku drejt kufirit prapë ai nuk la gjuhm kuna tre ditrimi pavd e pa zhurmë diku drejt kufirit prapa ai nuk na gjuh tash sa herë ka brige ta bris takoj dem dëshmor i lirisë përkul në gjunë e trënda pilat në dorë dhe e thërras me zaldi o dëshmor përkul në gjunjë e trënd filat në dorë dhe thërras me zë lavdi o
dëshmor në hartë të vjetër në luftë me barbarë trimi heq kufirin shqiptar o shqiptar kufiri I u zhduk u shëm çdo gurë krejt ku flit shqipon një flamur.
Si riu sht e u sham çdo gurë krejt ku flite shqipon një
flamur në një natë të errët plot shi granata miu çante vjeshkën sikur shpata shokun e plagosur e bartë mbi shpinë vëlla përbojë mali mori
dhe shokun e plagosur e bartë mbi shpinë njegëlla për boi malin mori

Kur biqet i ngrohu i liri.
Madhështori u kthye,
pehmi u bris,
fehmi u kthye si shkëmiti.
Si flamuri i erdhi nënës që erriti.
Miu ju pye si shkëmani si flamur i erdhi nënës që e rriti tash sa herë kaloj brig ta bris takojmë dëshmor i liri Përkul në gjunë e trilat në dorë dhe e thërras me zaldi o dëshmor.
Kulem në gjun e trëna filat në dorë dhe trans me zon lavdi o dëshmor.