Dielli vazhdon t’më ngrohë
Dhe pse muzgu po afron
Sytë e mi të lagur
N’horizont rrinë e vështrojnë

Një dritë nga lart ndriçon
Shpresë e humbur nis vrapon
Një shtegtar pa lajme
Bashkë me erën më largon

Se kuptoj, ku po shkoj
Ndjej frymëmarrjen time që me tuajen ndryshon
Dhe vështroj që nga lart unë hënën
Dikur ish e largët, strehën time sot ndriço

Dhe kërkoj të kthehem përsëri
Një mëngjes të prehem prap tek ti
Dikush thotë se ikja s’ka më kthim
Çdo kujtim po ma rrëmben
Ndjenjë e fajit po rrëfen… o zot

Ndoshta jam në ëndërr apo zgjuar
Ndoshta ish një natë në shpirtin tim
Pres mëngjesin tim për të aguar
Dhe sërish të kthehem parpë tek ti